عدم تقارن اطلاعات درحقوق بانکی (مطالعۀ موردی: قراردادهای تسهیلات سندیکایی)

لازمۀ موفقیت در فعالیت های اقتصادی دسترسی به اطلاعات صحیح و موثق است. در سایۀ دسترسی به اطلاعات صحیح و قابل اعتماد می توان از فعالیت در بازارهای مختلف سود جست. چنانچه در بازاری یکی از طرفین نسبت به طرف دیگر اطلاعات بیشتر یا مهم تری داشته باشد، عدم تقارن اطلاعاتی رخ می دهد که ممکن است به ناکامی بازار بینجامد. از جمله بازارهای مهم، بازار پولی و بانکی است که در آن اطلاعات مالی و اقتصادی، اهمیتی به مراتب بیشتر از سایر بازارها دارند. عدم تقارن اطلاعاتی در این بازار تأثیرات مخربی خواهد داشت. یکی از مهم ترین فعالیت­های بازار پولی و بانکی، فرایندهای مرتبط با اعطای تسهیلات از سوی بانک هاست. تسهیلات سندیکایی یکی از انواع تسهیلات است که از سوی چند بانک یا مؤسسه به صورت مشترک به متقاضی پرداخت می شود. ساختار این نوع تسهیلات به گونه ای است که ریسک ناشی از عدم تقارن اطلاعات می تواند سازمان آن را دچار خدشه سازد. در این مقاله با روشی تحلیلی به بررسی مسئلۀ عدم تقارن اطلاعاتی با توجه به ساختار این تسهیلات و عوامل آن از جمله خطر اخلاقی و گزینش نادرست می پردازیم. براساس نتایج  این تحقیق احتمال وقوع عدم تقارن اطلاعاتی و عوامل آن بین اعضای سندیکا و بانک عامل و پیشگام و نیز بین متقاضی و اعضای سندیکا وجود دارد. به منظور جلوگیری از عدم تقارن اطلاعاتی و پیامدهای آن نیز پیشنهاد هایی ارائه می شود.